Test routera TP-Link Archer AX73 - dobrze wyceniony router Wi-Fi 802.11ax mający porządną specyfikację techniczną

Test routera TP-Link Archer AX73 - Wygląd zewnętrzny

Router przyjeżdża do nas w tradycyjnym dla TP-Linka kartonie. Na jego niebieskich ściankach producent opisuje pokrótce, z jakim sprzętem mamy do czynienia w postaci fotografii bohatera dzisiejszego testu, a także jego ogólnej specyfikacji. Co znajdziemy w środku? Nic ponad standard, czyli zasilacz, kabel sieciowy kategorii 5 (może i się czepiam, ale czemu nie 5e?) i typowe dla tych urządzeń „papierki”.

Sam główny kąsek, a więc router, zdecydowanie wyróżnia się na tle tego, co go w kartonie otacza. To bowiem zarówno na pierwszy, jak i na drugi rzut oka całkiem solidna i dobrze zmontowana konstrukcja. Pomimo budowy głównie z tworzywa sztucznego całość sprawia bardzo dobre wrażenie, szczególnie jeśli chodzi o masę – router pewnie stoi na podłożu i nie mamy co się obawiać o jego przypadkowe strącenie po pociągnięciu za któryś z kabli.

Projekt obudowy mocno nawiązuje do innych routerów TP-Linka ze średniej półki cenowej, ale tylko na bardzo ogólnym poziomie. Nie mam tu na myśli modeli Archer AX72, AX72 Pro, AX55 czy AX55 Pro, gdyż te dzielą z AX73 budowę jeden do jednego. Bardziej chodzi mi o poprzednie generalnie routerów, które prezentują – no właśnie – taki typowo „routerowy” kształt. Mam nadzieję, że wiecie, co mam na myśli (Archer C7 – ot gwoli przykładu).

Tak czy siak, pierwsze co można zauważyć, to mnogość otworów wentylacyjnych wkomponowanych zmyślnie w górną ściankę tworząc ażurową powierzchnię. Jest też charakterystyczna wyspa, która w sumie nie wiem czy służy czemuś innemu niż aspekt czysto estetyczny. Całość jest czarna (rzeczona wyspa – w lakierze piano black) i prezentuje się bardzo ładnie, jeśli router potraktujemy jako kolejną elektronikę wyeksponowaną gdzieś w ogólnodostępnym miejscu. Tak samo gęsto od otworów wentylacyjnych jest na spodzie routera, co zdecydowanie pozytywnie wpłynie na zdolność do odprowadzania ciepła. Tam też znajdziemy dwa inne otwory, które służą do montażu Archera na ścianie.

Interfejsy wejścia/wyjścia to standard, który obejmuje w sumie 5 portów ethernetowych (1 Gb/s każdy) oraz złącze USB 3.0 schowane na prawym boku routera. Myślę, że brak interfejsu 2.5 Gb/s w tym segmencie cenowym jestem w stanie wybaczyć, tym bardziej, że mamy możliwość agregacji LAN. Obok tychże na tylnej ściance znalazło się kilka przycisków (reset, funkcja WPS, działanie Wi-Fi oraz diod LED) oraz złącze zasilania. A i bym zapomniał – anteny. Tych jest w sumie sześć i zamocowano je na stałe. Czy to wada? Dla mnie osobiście nie – odpowiedzmy sobie szczerze na pytanie, ile osób po kupnie routera wymienia w nim anteny? Front Archera AX73 to wyłącznie rząd diod informujących o stanie jego pracy.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »