Test ASUS ROG Ally X - ulepszony handheld do gier z ogromnym akumulatorem. Lepszy pod każdym... prawie każdym względem

Test ASUS ROG Ally X - Budowa i jakość wykonania

Można więc przejść do omówienia samej konstrukcji. Nie miałem w rękach pierwszej edycji sprzętu z tej serii, więc głównie będę się odnosił do tych urządzeń, które miałem okazję przetestować (z małymi wyjątkami). Na froncie spotkamy się z tym samym układem przycisków, głośników i gałek analogowych, co w poprzedniku. Te ostatnie korzystają z czujników z efektem Halla, więc przez długi czas będą w stanie poprawnie pracować. Ich jakość jest porównywalna z tymi, które znajdziemy w innych sprzętach z tego segmentu. To samo można powiedzieć o padzie kierunkowym. Mały minus należy się za przyciski ABXY, które mają zauważalne luzy (można to porównać do urządzenia, które mamy u siebie już dłuższy czas i przyciski zdążyły się "wyrobić"), natomiast mi osobiście aż tak bardzo to nie przeszkadzało. O ekranie i głośnikach dowiemy się więcej z następnych sekcji.

Przyciski boczne mają bardzo krótki i twardy klik, a więc podobnie, jak w większości urządzeń tego typu. Z kolei przyciski spustowe mają całkiem szeroki zakres ruchu, a przy tym stawiają dużo większy opór niż np. w Steam Decku. Nie można niestety skrócić tego pierwszego aspektu, jak umożliwia to Lenovo Legion Go. Konstrukcja jest całkiem wygodna i dobrze leży w dłoniach, jednak raz jeszcze trzeba przyznać, że nie jest to ten sam poziom, co w Steam Decku, gdzie urządzenie jest niemal idealnie dopasowane do rąk i przy domyślnym chwycie daje nam dostęp do wszystkich przycisków — czego nie można powiedzieć o ROG Ally X. ASUS postanowił bardzo zmniejszyć łopatki z tyłu, które przybrały naprawdę małą formę. Chwytając handheld w taki sposób, aby mieć dobry dostęp do przycisków i gałek z przodu, możemy nie dosięgnąć palcami do łopatek — tak właśnie było w moim wypadku. Jeśli z kolei ustawiłem ręce tak, aby dosięgnąć łopatek, to konstrukcja stawała się okropnie niewygodna. Dla mnie jest to sporym minusem, tym bardziej że w dużo tańszym Steam Decku aspekt ergonomiczny leży na świetnym poziomie.

Natomiast sama waga nie była zbyt wielką przeszkodą w użytkowaniu, choć to jednak bardzo subiektywny aspekt. Nie licząc kwestii wspomnianych łopatek, korzystanie z urządzenia jest względnie wygodne. Na górnym panelu znajdziemy przycisk zasilania z wbudowanym czytnikiem linii papilarnych, gniazdo słuchawkowe i slot na karty microSD, który został przeniesiony w "bezpieczne" miejsce, więc jest szansa, że tym razem nie spali żadnej karty (i przy okazji samego siebie). Dalej umieszczono dwa przyciski służące do regulacji poziomu głośności, które tak jak cztery funkcyjne z przodu, mają bardzo twardy klik. Na końcu znalazły się dwa porty USB typu C, z których jeden otrzymał wsparcie dla standardu Thunderbolt 4. Takie rozwiązanie okazuje się całkiem przydatne, gdyż podczas ładowania sprzętu pozostaje nam jedno wolne złącze. Spasowanie całej konstrukcji i jej jakość wykonania stoją na wysokim poziomie — pod tym względem jest naprawdę bardzo dobrze.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …
• następna ›
• ostatnia »