Test słuchawek Creative Aurvana Ace 2. Ładna stylistyka, dobry dźwięk, ANC i wodoszczelność. Jednak wady też się znajdą

Creative Aurvana Ace 2 - głośność, jakość dźwięku, praca mikrofonu

Zacznę od tego, że słuchawki nie sprawiały żadnych problemów pod względem jakości i mocy sygnału Bluetooth. Deklarowany zasięg to 10 metrów na otwartej przestrzeni, ale ja sprawdzałem słuchawki na dystansie 10 - 15 metrów wewnątrz domu, gdzie były oddzielone od smartfona dwiema, trzema ścianami i również dźwięk był wyraźny, mocny i równie czysty, jak w bezpośrednim otoczeniu odtwarzacza. Jeśli chodzi o głośność, to sytuacja również wygląda dobrze, a nawet bardzo dobrze. Creative Aurvana Ace 2 powinny zadowolić nawet osoby, które chcą lub z jakiegoś powodu muszą słuchać głośno. Dodam, że odnoszę się tutaj głównie do odtwarzania ze smartfonu Google Pixel 6a, ale podczas testu odtwarzałem też dźwięk z nadajnika Creative BT-W3X podłączonego do DAC’a Creative SoundBlaster X5 i bardzo ciekawe było to, że zapewniał on jeszcze wyższy poziom głośności.

Jakość dźwięku to moim zdaniem jedna z najważniejszych cech, które wyróżniają model Aurvana Ace 2. Jak napisałem wcześniej, w każdej słuchawce zastosowano po dwa przetworniki: jeden xMEMS Solid-state oraz jeden dynamiczny o średnicy 10 mm. Deklarowane pasmo przenoszenia wynosi od 5 do aż 40000 Hz. Sprzęt pomiarowy, do którego mam dostęp rozpoznaje maksymalnie do około 20000 Hz, więc siłą rzeczy musiałem się tym zadowolić, ale i tak większość osób nie usłyszy częstotliwości powyżej dwudziestu tysięcy herców. Ważniejsze jest jednak to, co realnie prezentują testowane słuchawki, a moim zdaniem sytuacja wygląda bardzo dobrze. Nie brakuje im w zasadzie niczego. W odtwarzanej muzyce wyraźnie obecny jest zarówno dół, jak i środek oraz góra pasma. Jeśli ktoś oczekuje mocnych tonów niskich, to je tutaj dostanie. Jeśli ktoś nastawia się na bardzo wyraźny, gładki, miękki wokal, to jest on tutaj obecny. Jeśli ktoś lubi bardzo szczegółowe i czyste tony wysokie, to raczej też się nie zawiedzie.

Brzmienie jest rozrywkowe, energiczne, z dobrą dynamiką. Warto pochwalić to, że można słuchać przy maksymalnej głośności, bez najmniejszych problemów z deformowaniem się tonów niskich albo zbyt mocnymi, kłującymi tonami wysokimi. Nic takiego nie występuje. Dźwięk jest po prostu atrakcyjny. Ciekawe jest to, że tony średnie są niemal tak mocne, jak częstotliwości niskie i świetnie się z nimi łączą. Patrząc na wykres przenoszenia, można odnieść wrażenie, że góra pasma jest słabsza i w praktyce faktycznie tak jest, ale bynajmniej nie jest to jakaś przepaść. Wiele zależy od samego utworu. Jeśli ktoś włączy np. Michael Jackson - Bad, to góra będzie równie mocna, jak dół, a w utworze Just Good Friends będzie nawet mocniejsza. Natomiast jeśli ktoś odtwarza np. Kendrick Lamar - Backseat Freestyle, to już nie ma innej opcji: tony niskie będą dominowały. Z kolei w takim kawałku, jak Death - Voice Of The Soul mocny jest zarówno dół, jak i góra, a środek lekko cofnięty.

Nie mamy tutaj do czynienia z typowym brzmieniem w kształcie litery “V”. Na pewno słychać, że dół i środek grają pierwszoplanową rolę, a góra jest łagodniejsza. Natomiast wciąż słychać ją bardzo dobrze i można docenić, w utworach, które są mniej nastawione na basy. Przykładowo muzyka z lat 80-tych brzmi znakomicie na tych słuchawkach, bo dół jest trochę bardziej miękki, środek wraz z wokalem bardzo wyraźny, a góra nieprzesadzona, utrzymana w ryzach, świetnie kontrolowana, czysta i pełna detali. Tak naprawdę jeśli miałbym przyczepić się na siłę do czegokolwiek, to napisałbym, że podczas słuchania muzyki z dużą dawką tonów niskich, Aurvana Ace 2 mogą być trochę uciążliwe w dole pasma. One same w sobie już dodają “mięsa” do basu, więc jeśli utwór jest nim przesycony, to warto po prostu obniżyć moc tonów niskich w korektorze dźwięku. Bywa tak, że gitara basowa jest jednak zbyt dociążona.

Jestem jednak w stanie zrozumieć osoby, które przez większość życia używały wyłącznie słuchawek z brzmieniem “V”, jeśli po przesiadce na Aurvana Ace 2 stwierdzą, że środek jest trochę za mocny. Faktycznie jest on na tyle uwydatniony, że na początku wymaga przyzwyczajenia, ale jednocześnie słuchawki reprodukują też mnóstwo basu, więc można przyjąć, że wręcz cały dół oraz środek dominują, a tony wysokie je uzupełniają w sposób udany. Separacja instrumentów jest lepsza między tonami średnimi i wysokimi, niż między niskimi i średnimi. Scena cechuje się średnią szerokością i dość dobrą głębokością. Dźwięk jest wystarczająco przestrzenny. Nie brakuje powietrza, a już na sto procent nie są to słuchawki klaustrofobiczne. Dół gra blisko uszu, a środek i góra dalej. Poniżej dodaję również nagranie z mikrofonu słuchawek Creative Aurvana Ace 2. Oceńcie sami, czy to, co słyszycie, odpowiada Waszym wymaganiom.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• następna ›
• ostatnia »