Jak podkręcić procesor - Poradnik
- SPIS TREŚCI -
- 0 - Teoria: Jak podkręcać?
- 1 - Praktyka: Jak podkręcać?
- 2 - Podzespoły i zasady
- 3 - Taktowania i wartości
- 4 - FAQ: podkręcanie CPU
- 5 - Podkręcanie LGA 775 - Core 2 Duo i Core 2 Quad
- 6 - Podkręcanie LGA 1156 - Lynnfield i Clarkdale
- 7 - Podkręcanie LGA 1366 - Nehalem
- 8 - Podkręcanie LGA 1155 - Sandy Bridge i Ivy Bridge
- 9 - Podkręcanie LGA 1150 - Haswell
- 10 - Podkręcanie AM2/AM2+/AM3/AM3+
- 11 - Podkręcanie FM1
- 12 - Podsumowanie
Podkręcanie procesorów Intel Haswell LGA 1150
Podkręcanie procesorów Intel Haswell z odblokowanym mnożnikiem (np.: Core i5-4670K) jest stosunkowo proste, ponieważ jeśli chodzi o absolutne podstawy, to zmieniło się raczej niewiele w stosunku do Socket LGA 1155. Teoretycznie do ustabilizowania CPU wystarczy ustawić mnożnik (RATIO np.: x45) oraz rozsądnie dobrać napięcie zasilania (VCORE), czyli sytuacja wygląda identycznie jak w przypadku Ivy i Sandy Bridge. Istotnym parametrem jest również kalibracja napięcia CPU (zalecane: High lub ręczne określenie tej wartości) oraz opcja Internal PLL Overvoltage, jeżeli w ogóle jest dostępna w UEFI (ON). Jednak należy pamiętać, że tylko Core i7-4770K oraz Core i5-4670K pozwalają na swobodny overclocking, natomiast reszta CPU jest częściowo zablokowana. Oczywiście, maksymalna wartość jaką osiągniemy zależy w dużej mierze od szczęścia, bowiem każda sztuka CPU podkręca się nieco inaczej. Poważnym ograniczeniem w tym procesie jest niestety temperatura. Procesory Intel Haswell należą do stosunkowo gorących, więc bez zmiany fabrycznego systemu chłodzenia nie warto robić sobie nadziei na przekroczenie bariery 4000 MHz. Zacznijmy jednak od początku i przeanalizujmy kluczowe sprawy:
Najważniejsze parametry i ustawienia platformy LGA 1150:
- Napięcie procesora (VCORE) - bazowe napięcie dla Haswella wynosi ~1V, natomiast przy mocnym overclockingu lepiej nie przekraczać ~1.3V. Jeżeli nie zwiększamy taktowania od razu o 1000 MHz, warto poeksperymentować z niższymi wartościami rzędu 1.1-1.2V. Wszystko zależy od egzemplarza jaki nam się trafił, więc trzeba sytuację wybadać samemu
- Napięcie wejściowe (VCCIN) - standardowe 1.8V można spokojnie zwiększyć o ~0.1-0.2V, jeśli procesor okazuje się niestabilny pomimo wysokiego VCORE, jednak nie należy tutaj przesadzać i przekraczać granicy 2.1V
- Szyna BCLK - standardowo ustawiona na 100 MHz, niemniej dzielniki (strap) dają możliwość zmiany pomiędzy wartościami 100, 125, 167 i 250 MHz. Zalecamy jednak pozostanie przy 100 MHz. BCLK można podnieść o kilka MHz ręcznie, ale spora część płyt głównych nie wstaje powyżej 105 MHz, a nawet 103 MHz potrafi sprawiać kłopoty. Zatem na początek lepiej dodawać 0.1 MHz, każdorazowo testując stabilność
- Mnożnik CPU (RATIO) - standardowo dla Core i5-4670K ustawiony na 34, natomiast dla Core i7-4770K wynosi 35. Zmieniając mnożnik procesora zwiększamy taktowanie w bardzo prosty sposób: mnożnik (35) * BCLK (100 MHz) = taktowanie CPU (3500 MHz)
- System Agent (VSA) - generalnie nie wpływa na zachowanie procesora, ale czasami poprawia stabilność całego systemu. Standardowo ustawione na ~0.825V, więc można zapobiegawczo dodać ~0.1V, aczkolwiek nie zalecane jest przekraczanie ~1V
- Magistrala pierścieniowa (VRING) - standardowo ustawiona na wartość ~1V, którą zaleca się w większości przypadków pozostawić na AUTO. Jednak przy bardzo wysokim podkręcaniu można zwiększyć profilaktycznie o ~0.1-0.2V, chociaż wpływ na maksymalny overclocking VRING ma raczej niewielki
- Napięcia I/O - standardowo ustawione na ~1.025V, niemniej można zwiększyć o ~0.1V w razie desperackiej próby poszukiwania powodów niestabilności
- Napięcie RAM - jeżeli nie podkręcamy pamięci, najlepiej zostawić tę wartość do ustawienia płycie głównej (AUTO) albo ręcznie wklepać 1.5V. Natomiast niektóre moduły (zwłaszcza te najszybsze) wymagają ustawienia napięcia na poziomie 1.65V - inaczej system może być niestabilny (losowe BSOD)
- Dzielnik RAM - chipset Intel Z87 umożliwia zmianę mnożnika pamięci ponad 1600 MHz (dla H87 i B85 to wartość maksymalna), najczęściej do 3200 MHz, ale zdarzają się nawet dzielniki sięgające 4000 MHz. Jednak zanim zaczniemy grzebać w ustawieniach dobrze wiedzieć, na ile pozwalają nasze moduły, aby przypadkiem nie przesadzić z taktowaniem i timingami
- Uncore - częstotliwość L3 i VRING może być różna od częstotliwości rdzeni, ale w praktyce nie wpływa to istotnie na wydajność, stabilność, ani zakres overclockingu. Warto jednak eksperymentować i samemu sprawdzić te ustawienia
- Najlepszym programem do testowania stabilności procesora jest obecnie AIDA 64, natomiast do wygrzewania zalecamy użyć Intel Burn Test
Jak wyglądają perspektywy podkręcania procesorów Haswell? Przed premierą platformy LGA 1150 internet obiegły screeny, gdzie Core i7-4770K zachęcał bajecznymi 5 GHz przy bardzo niskim napięciu (poniżej 1V). Okazało się jednak, że programy źle odczytywały pewne wartości, dlatego nie warto się nimi sugerować i trzeba zejść na ziemię. W przypadku jednostek sklepowych górną granicą będzie zazwyczaj 4600 MHz, zwłaszcza jeśli zamierzamy procesor chłodzić powietrzem. Przy takim taktowaniu Haswelle w zastraszająco szybkim tempie osiągają 90-100 stopni Celsjusza pod obciążeniem, więc boxowy cooler Intela zalecamy od razu wymienić na cokolwiek wydajniejszego, zainwestować w chłodzenie cieczą albo oskalpować CPU. Nowe produkty Intela mają zwiększone TDP w porównaniu do poprzedników (77W vs 84W), jak widać nie bez powodu, ale głównym winowajcą wysokich temperatur jest silikon przyklejający IHS do płytki procesora. Różnice między egzemplarzami testowymi (ES) i sklepowymi są zauważalne, bowiem pierwsze zadowalają się ~1.2V do osiągnięcia 4600 MHz, a nawet 4900 MHz przy bardzo wydajnym chłodzeniu, podczas gdy drugie czasami wymagają 1.3V do 4500 MHz.
Funkcja płyty głównej w procesie podkręcania systematycznie słabnie, odkąd większość kontrolerów została przeniesiona do procesora, zaś kolejnym krokiem w tym wydawałoby się nieodwracalnym procesie jest Haswell, który otrzymał dodatkowo w pełni zintegrowany regulator napięcia FIVR (Full Integrated Voltage Regulator - kliknij, aby zobaczyć konspekt). Czym różni się od wcześniej stosowanego VRM? Napięcie 12V dostarczane dla sekcji zasilania, w przypadku platformy LGA 1150 jest obniżane przez wbudowany układ regulujący napięcie do wartości około 1.8V, przesyłając sygnał prosto do procesora, gdzie zostaje ono rozdzielone pomiędzy poszczególne moduły wchodzące w skład całego układu. Dotychczas rozbudowane układy VRM umieszczano w sekcji zasilania płyty głównej, aczkolwiek Intel postanowił przy okazji wprowadzenia nowego socketu zmienić postać rzeczy, żeby zredukować koszty produkcji i ułatwić pracę konstruktorom urządzeń mobilnych. Suma summarum, niemalże wszystko zależy od procesora jaki trafiliśmy, zaś płyta główna pełni rolę drugoplanową - nieważne ile faz zasilania posiada, ale jakie opcje konfiguracji oferuje, bo nawet czterofazowa sekcja pozwala ustabilizować Core i7-4770K na 4600 MHz.
Gdzie szukać poszczególnych ustawień w UEFI płyt głównych?
Poszczególni producenci płyt głównych różnie nazywają opcje potrzebne do podkręcania, dlatego zrobiliśmy przegląd popularnych modeli - ASRock Z87 Extreme4, ASUS Z87-A, Gigabyte Z87X-UD3H i MSI Z87-43, tworząc miniaturowy poradnik nawigacyjny. Wszystkie kluczowe zakładki oznaczyliśmy kolorami przypisanymi do konkretnej firmy, aby łatwiej było się odnaleźć w gąszczu ustawień. Pamiętajcie jednak, że UEFI w poszczególnych seriach może nieco odbiegać od tego, co prezentujemy poniżej (np.: ASUS Z87-A i ASUS Maximus VI Hero).
Zakładki z ustawieniami w ASRock Z87 Extreme4 / ASUS Z87-A / MSI Z87-G43 / Gigabyte Z87X-UD3H
- Opcje OC: OC Tweaker / AI Tweaker / OC / Performance
- Mnożnik procesora: CPU Ratio / CPU Core ratio / Adjust CPU Ratio / CPU Clock Ratio
- Szyna BCLK: BCLK Ratio / BCLK frequency / CPU Base Clock / CPU Base Clock
- Ustawienia DDR3: DRAM Frequency / DRAM Frequency / DRAM Frequency / System Memory Multiplier
- Napięcie CPU (VCore): CPU Voltage / CPU Core Voltage / CPU Core Voltage / CPU Vcore
- System Agent: System Agent Voltage / CPU System Agent Voltage / CPU SA Voltage / CPU System Agent
- Napięcie I/O CPU: CPU Input Voltage / CPU Input Voltage / VCCIN Voltage / CPU VRIN Extrernal Override
- Napięcie DDR3: DRAM Voltage / DRAM Voltage / DRAM Voltage / DRAM Voltage
- Napięcie PCH: PCH 1.05V Voltage / PCH Core Voltage / PCH 1.05V Voltage / PCH Core
- Wybór dzielnika BCLK: Strap / CPU Strap / Adjust CPU Base Clock Strap / Processor Base Clock (Gear Ratio)
UEFI udostępniają zazwyczaj dwa sposoby na określenie napięcia procesora. Odpowiednią wartość w voltach możemy wpisać ręcznie, albo skorzystać z opcji Offset, czyli podajemy o ile maksymalnie wzrośnie VCORE pod obciążeniem. Jeżeli domyślne napięcie dla Haswella wynosi ~1V, wówczas Offset ustawiony na poziomie ~0.3V zaserwuje procesorowi ~1.3V. Teraz weźmy dla przykładu pierwszego lepszego Core i5-4670K ze sklepu internetowego, który do osiągnięcia 4500 MHz wymagał napięcia ~1.25 V. Procesor był generalnie stabilny, ale maksymalnie obciążony przy sztywno ustawionym VCORE potrafił zamknąć aplikację lub wyrzucić błąd krytyczny. Dzięki automatycznemu Offsetowi wynoszącemu ~0.05V udało nam się uzyskać całkowicie stabilne 4500 MHz, ponieważ w krytycznym momencie płyta główna dostarczała do procesora ~1.3V. Niestety, dalsze próby zwiększenia taktowania na chłodzeniu powietrznym owocowały jedynie BSOD, nawet na etapie ładowania systemu operacyjnego. Nie pomagały jakiekolwiek zmiany ustawień - egzemplarz ten ewidentnie osiągnął kres swoich możliwości.
Zakładka OC Tweaker w ASRock (góra) i Ai Tweaker w ASUS (dół)
Zakładka OC w MSI (góra) i Performance w Gigabyte (dół)
Temperatury procesorów Haswell podczas podkręcania
Maksymalna temperatura do jakiej mogą pracować jednostki Haswell wynosi 100 stopni Celsjusza, bowiem po osiągnięciu tego pułapu procesor automatycznie obniża taktowania, aby zapobiec uszkodzeniu (throttling). Gdy podkręcamy do ekstremalnych wartości, czyli w przypadku nowych układów Intela będzie to granica 4500-4700 MHz (;]), musimy bacznie monitorować temperatury pod obciążeniem. Jeżeli dla rdzeni wynoszą one ponad 90 stopni Celsjusza istnieje niebezpieczeństwo, że podkręcanie nie będzie skuteczne z powodu niedostatecznego odprowadzania ciepła. To niestety wymusza dodatkowy zakup, jeśli poważnie myślimy o overclockingu, a przecież dlatego zainwestowaliśmy pieniądze w procesor w wersji K...
Program Real Temp to dobre narzędzie do monitorowania temperatur
Skuteczne chłodzenie Haswella najlepiej zlecić dobrej klasy coolerowi, ponieważ standardowy dołączany do opakowania, zaczyna się pocić już przy wartościach na poziomie 4000 MHz. Skuteczność oddawania ciepła zależy również od możliwości danego egzemplarza CPU, wszak nie wszystkie mają równo nałożony IHS (tzw.: czapka). Nie popadajmy jednak w przesadę, aby kupować od razu coolery za 250-300 PLN, które pozwolą nam osiągnąć 100-200 MHz więcej przy dobrych wiatrach. Z taktowaniami około 4500 MHz przy napięciu 1.25-1.30V poradzi sobie nawet Thermalright HR-02 Macho albo Zalman CNPS11X Extreme, jakie kosztują sporo poniżej 200 PLN.
Istnieje też możliwość OC iGPU, które otrzymało niezależną od rdzeni CPU regulację napięcia, więc podkręcając procesor nie podkręcamy układu grafiki i odwrotnie. Standardowe napięcie dla Intel HD 4600, który znajdziemy we wszystkich Haswellach, wynosi 1V przy taktowaniu 1200 MHz. Częstotliwość najczęściej reguluje się za pomocą suwaka w BIOS dodając kolejne MHz, chociaż niektóre płyty umożliwiają też zmianę mnożnika - obie metody dają podobny efekt. Więcej o możliwościach układu Intel HD 4600 możecie przeczytać w artykule: Przegląd iGPU - Test zintegrowanych kart graficznych AMD i Intel.
Podkręcanie procesorów Haswell z zablokowanym mnożnikiem
Płyty główne z gniazdem LGA 1150 wyposażone w chipset Intel Z87 pozwalają na regulację szyny BCLK, więc w zależności od konkretnego egzemplarza liczyć możemy na 103-105 MHz. Trzeba tylko pamiętać, iż BCLK jest połączone z kontrolerem pamięci RAM, magistralą PCI-Express oraz zintegrowanym układem graficznym. Platforma LGA 1150 udostępnia też mnożniki zegara bazowego, pozwalające odseparować taktowanie wyżej wymienionych elementów od CPU, DDR3 oraz iGPU, niemniej z zachowaniem stosunku 1:1 (100 MHz), 5:4 (133 MHz), 5:3 (167 MHz) tudzież 5:2 (250 MHz). Jednak taka opcja dotyczy wyłącznie układów z odblokowanym mnożnikiem. W przypadku procesorów z zablokowanym mnożnikiem, mnożniki magistrali BCLK również są zablokowane. Można natomiast podnieść mnożnik CPU do granicy maksymalnej częstotliwości Turbo Boost np.: Core i5-4670 jest fabrycznie taktowany 3400 MHz, ale technologia Turbo Boost chwilami zwiększa tą wartość do 3800 MHz. Czyli mnożnik możemy podnieść do wartości 38, co zaowocuje dodatkowymi 400 MHz na wszystkich czterech rdzeniach.
Przeprowadźmy prostą symulację dla Core i5-4670 - ustawiamy mnożnik 38 oraz szynę BCLK na 105 MHz, co daje razem 3990 MHz (38 x 105 MHz). To praktycznie wszystko, co możemy zrobić z procesorem, który posiada zablokowany mnożnik. Należy oczywiście pamiętać o lekkim podbiciu napięcia jeżeli system będzie niestabilny, ale tutaj najczęściej wystarczy dodać zaledwie ~0.1V. Dość istotną sprawą jest także kontrola taktowania i timingów pamięci RAM, bowiem po podbiciu BCLK może się okazać, że przyczyną niestabilności są moduły DDR3. Pamięci pracując na ustawieniach fabrycznych mogły nie zgłaszać problemów, aczkolwiek gdy podnosimy taktowanie szyny bazowej, oprócz rdzeni procesora również wiele innych podzespołów działać będzie z wyższą częstotliwością m.in.: RAM. Podbicie BLCK o skromne 5 MHz oznacza przyrost taktowania DDR3 o około 80 MHz przy założeniu, że korzystamy z mnożnika 1600 MHz. Niby niewiele, ale w razie problemów trzeba sprawdzić czy właśnie to nie jest ich przyczyną.
Overclocking Core i5-4430 (góra) vs Core i5-3350P (dół - procesor był błędnie rozpoznawany przez CPU-Z)
Opisany wcześniej wynik Core i5-4670 (3990 MHz) stanowi rezultat dla topowego modelu Core i5, zaś w tańszych wersji maksymalne taktowanie jakie możemy uzyskać będzie znacznie niższe. Niedawno testowany Core i5-4430 ma standardowo ustawiony mnożnik na 30, który w trybie Turbo Boost wzrasta do 32, czyli podbijając mnożnik możemy uzyskać jedynie 200 MHz dla wszystkich czterech rdzeni. Jeżeli do tego dodamy 5 MHz na szynie BCLK, co jest dość optymistycznym wynikiem ponieważ część testowanych przez nas płyt głównych miała problemy z przekroczeniem 103 MHz, to osiągniemy taktowanie CPU w wysokości 3360 MHz (32 x 105 MHz). Rezultat niezbyt satysfakcjonujący, a należy pamiętać, że dla operacji wykonywanych na pojedynczym rdzeniu rzeczywisty przyrost taktowania to zaledwie ~160 MHz, skoro przy ustawieniu fabrycznym technologia Turbo podnosi taktowanie do 3200 MHz. Cała operacja jest możliwa tylko na płytach głównych wyposażonych w chipset Intel Z87 - pozostałe nie dają możliwości regulacji BCLK o czym dokładniej napiszemy w następnym rozdziale.
Osobną kwestią jest pamięć podręczna L3 i magistrala pierścieniowa (VRING), które nie muszą mieć taktowania równego częstotliwości pracy rdzeni procesora, co występowało w układach Sandy Bridge oraz Ivy Bridge. W Haswellach pamięć L3 i magistrala pierścieniowa są domyślnie taktowane na tym samym poziomie, co rdzenie procesora w trybie Turbo Boost, czyli 3800 MHz dla Core i5-4670. Niektóre płyty główne pozwalają na zmianę mnożników, ale zabawa tym parametrem w naszym odczuciu nie przynosi żadnych korzyści - wydajność i stabilność systemu pozostają bez zmian, podobnie zakres overclockingu. Jednym zdaniem: raczej nie warto sobie tym zawracać głowy i zostawić na AUTO. Poza tym, taktowanie pamięci L3 i VRING nie może być wyższe od maksymalnej częstotliwości CPU z trybem Turbo włącznie. Na zakończenie tego rozdziału przypomnijmy, że najlepszym programem do testowania stabilności procesora jest AIDA 64, natomiast do wygrzewania zalecamy użyć Intel Burn Test.
Regulacja szyny BCLK i Strap na chipsecie Intel Z87
Podobnie jak poprzednia platforma Intela, czyli LGA 1155 oraz chipsety Z68 i Z77, również Z87 umożliwia regulację taktowania tzw.: zegara bazowego czyli BCLK o czym pisaliśmy wcześniej. Należy pamiętać, że pozostałe chipsety (m.in.: H87 i B85) nie mają żadnych opcji regulacji magistrali - zawsze pracują na standardowych 100 MHz. Najwyższy model chipsetu pod Haswella (Z87) daje zdecydowanie większe możliwości, ale dostępne tylko dla procesorów z odblokowanym mnożnikiem. Standardowo taktowanie BCLK wynosi 100 MHz, czyli tak samo jak w przypadku LGA 1155, jednak platforma LGA 1150 pozwala na wybór pomiędzy kilkoma mnożnikami w stosunku 1:1 (100 MHz), 5:4 (133 MHz), 5:3 (167 MHz) tudzież 5:2 (250 MHz). Przed premierą wyglądało to zachęcająco, ale skoro jest zarezerwowane tylko dla procesorów z literką K, gdzie podobny efekt uzyskamy po podniesieniu mnożnika CPU, takie rozwiązanie traci na atrakcyjności. Poniższe screeny pokazują jak wygląda zakładka ustawień BCLK dla procesora Core i7-4770K oraz Core i5-4430, oczywiście zrobione na tej samej, płycie i w tej samej wersji UEFI.
Ustawienia dla Core i7-4770K (góra) oraz Core i5-4430 (dół)
W odblokowanych procesorach można tym sposobem podnieść taktowanie rdzeni i pamięci RAM, jednak z naszych doświadczeń wynika, że nie zawsze działa to tak, jak w teorii powinno. Póki co, najlepsze rezultaty podkręcania uzyskiwaliśmy na standardowych 100 MHz, zaś zmiana mnożnika zegara bazowego (strap) często powodowała problemy i efektem było słabsze OC. Zdarzało się również, że niektóre płyty w ogóle nie chciały pracować z częstotliwością inną niż 100 MHz, chociaż ten problem najczęściej eliminowała aktualizacja UEFI. Nie mieliśmy póki co zbyt wielu okazji, aby sprawdzić co i jak działa z procesorem Haswell, który nie ma odblokowanego mnożnika natomiast jak widzimy brak jest opcji regulacji strap. Identycznie jak w poprzednich platformach, nadal można ręcznie wpisać wartość BCLK, niestety raptem o kilka MHz. Jest to całkowicie zależne od modelu płyty głównej ponieważ niektóre działają przy 110 MHz, a inne nie osiągają nawet stabilnych 105 MHz. Ogólnie overclocking zablokowanych CPU trochę się zmienił, ale na pewno nie na plus względem Sandy i Ivy Bridge. Może się okazać, że jeśli przeliczymy dodatkowe MHz jakie osiągniemy na Core i5-3470 oraz i5-4570, to platforma LGA 1155 będzie korzystniejsza.
Podkręcanie Haswella na chipsecie Intel H87 i B85
Jak już wspomnieliśmy, chipsety Intel B85 i H87 nie oferują możliwości zmiany taktowania BCLK, bez względu na rodzaj procesora jaki zamontujemy. Właściwie to Intel zablokował wszelkie opcje overclockingu dla układów logiki słabszych niż Z87, ale producenci płyt głównych poradzili sobie z zabezpieczeniami, ponieważ ograniczenia były czysto programowe. Najnowsze BIOS-y umożliwiają zmianę mnożników w taki sam sposób jak płyty z układem Z87, co znacznie zmniejsza ogólny koszt platformy LGA 1150. Oczywiście, działa to tylko z procesorami z serii K, ale nasz testowy Core i7-4770K na płycie ASRock H87 Performance w pełni stabilnie działał przy mnożniku 46 osiągając taktowanie rdzeni na poziomie 4600 MHz. Podobnie sytuacja powinna wyglądać na większości tanich płyt głównych B85 i H87.
Potwierdzenie, że modele na H87 pozwalają na normalny overclocking
Rodzaje i wartości napięć na Intel H87 i B85 są zwykle bardziej ograniczone niż na chipsecie Intel Z87, aczkolwiek sporo tutaj zależy od konkretnego egzemplarza. Producenci, poza kilkoma szlachetnymi wyjątkami, nie wypuścili takich płyt głównych z myślą o overclockingu. W większości przypadków mamy czterofazowe sekcje zasilania (co akurat do 4.5 GHz wystarczy), pozbawione jakichkolwiek radiatorów (temperatury mogą być już problemem). Żeby zorientować się w sytuacji wystarczy przejrzeć poprzednie rozdziały i porównać dostępne ustawienia. Trzeba również pamiętać, że Intel H87 i B85 wprowadzają duże ograniczenia w mnożnikach pamięci do 1600 MHz, czyli maksymalnej oficjalnie wspieranej przez procesory Haswell. Zatem, jeżeli kupujemy płytę główną na innym chipsecie niż Intel Z87, to nie warto dopłacać do szybszych kości DDR3, bo raczej nie będzie możliwości, aby je w pełni wykorzystać.
Wsparcie dla DDR3 1600 MHz to maksimum, co oferuje H87 i B85
Niestety, przyszłość podkręcania na chipsetach H87 i B85 wygląda niepewnie, ponieważ ogranicza popyt na modele Z87, co oczywiście nie jest całkiem zgodne ze strategią biznesową Intela. Firma i jej partnerzy handlowi dobrze zarabiają na podzespołach dedykowanych entuzjastom, więc nie wiadomo czy opcje regulacji mnożnika niemal na wszystkich płytach głównych LGA 1150 niedługo nie zniknął. Spekuluje się, że może to być chwilowe działanie o podłożu czysto marketingowym w celu zwiększenia popularności platformy. Wprawdzie nikt nas zmusić do zaktualizowania UEFI nie może, ale odcięcie się od takiej ewentualności to trochę ryzykowny zabieg. Tak czy owak, obecnie kupujący są w stosunkowo komfortowej sytuacji.
- « pierwsza
- ‹ poprzednia
- …
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- następna ›
- ostatnia »
- SPIS TREŚCI -
- 0 - Teoria: Jak podkręcać?
- 1 - Praktyka: Jak podkręcać?
- 2 - Podzespoły i zasady
- 3 - Taktowania i wartości
- 4 - FAQ: podkręcanie CPU
- 5 - Podkręcanie LGA 775 - Core 2 Duo i Core 2 Quad
- 6 - Podkręcanie LGA 1156 - Lynnfield i Clarkdale
- 7 - Podkręcanie LGA 1366 - Nehalem
- 8 - Podkręcanie LGA 1155 - Sandy Bridge i Ivy Bridge
- 9 - Podkręcanie LGA 1150 - Haswell
- 10 - Podkręcanie AM2/AM2+/AM3/AM3+
- 11 - Podkręcanie FM1
- 12 - Podsumowanie