be quiet! Silent Base 800. Premierowy test eleganckiej obudowy

be quiet! Silent Base 800 - Wnętrze #1

Najnowsza obudowa od be quiet! zaskakuje na pewno wyglądem zewnętrznym bazującym na sporych plastikowych panelach, a co ze środkiem testowanego kolosa? Zdejmujemy metalowe panele boczne pokryte matami wygłuszającymi i zaglądamy do wnętrza modelu Silent Base 800 - na pierwszy rzut oka mamy do czynienia ze standardową konstrukcją, która nie różni się zbytnio od innych produktów również z niższych segmentów cenowych. Tak naprawdę, nie widzimy tutaj nic nadzwyczajnego mogącego przykuć naszą uwagę, ale jest to zupełnie normalne. Co można wymyślić i umieścić we wnętrzu obudowy komputerowy? Producent testowanego produktu nie ma się czego wstydzić i nasza zadziorna opinia nie jest oczywiście negatywna, a już na pewno trudno o takie wnioski na wstępie oględzin. Skrzynka be quiet! Silent Base 800 posiada odkryte zatoki napędowe oraz zabudowaną tackę płyty głównej, co oznacza jednolitą powierzchnię znajdującą się bliżej prawego boku obudowy.

Sama tacka nie wyróżnia się niczym nadzwyczajnym - widzimy kilka otworów montażowych dla płyt głównych w standardzie ATX oraz Micro-ATX, co dla niektórych będzie pewnym zaskoczeniem przy takich wymiarach obudowy. Pewna grupa użytkowników spodziewała się prawdopodobnie przestrzeni potrafiącej pomieścić płyty główne E-ATX, ale be quiet! wykorzystało wysokość całej konstrukcji na ponadwymiarowe plastikowe panele pełniące funkcję wyciszającą. Tacka posiada cztery przepusty kablowe z gumowymi osłonami, które bez problemu wystarczą na odpowiednią aranżację okablowania bez potrzeby zajmowania widocznej przestrzeni przed płytą główną. Największy otwór znajdujący się za backplate systemu chłodzenia procesora ma wymiary 195 x 155 milimetrów. Powłoka lakiernicza elementów wewnętrznych jest równomierna i wydaje się wytrzymała na uszkodzenia.

Obudowa be quiet! Silent Base 800 posiada trzy zewnętrzne zatoki 5,25 cala z beznarzędziowym systemem montażu napędów - działa on nieco topornie, ale utrzymuje wszystko na swoim miejscu i pozwala na łatwą instalację dodatkowych podzespołów. W celu uwolnienia napędu należy przesunąć plastikowy element w prawą stronę, natomiast blokada następuje po powrocie do pozycji początkowej po lewej stronie. Montaż dysków twardych odbywa się przy użyciu specjalnych gumowych szyn - należy przykręcić je do nośnika przy pomocy dołączonych śrub, po czym wystarczy wsunąć dysk w zatokę bez potrzeby dodatkowej blokady. Odpowiedni kształt szyny powoduje zablokowanie nośnika w odpowiednim miejscu, natomiast wysunięcie odbywa się również bez dodatkowych zapadek lub elementów blokujących. Możemy jednak upewnić się o stabilności naszego magazynu danych przy pomocy bocznej śruby, która opuszcza metalową zapadkę blokującą wszystkie dyski na amen. Szyny wykonane z gumy mają zapobiegać ewentualnemu przenoszeniu wibracji na metalową konstrukcję obudowy. System działa całkiem sprawnie i trudno odmówić mu dozy... gumowej innowacyjności.

Obydwie zatoki przeznaczone na magazyn dysków twardych można oczywiście wyjąć z obudowy, dzięki czemu zyskujemy więcej miejsca dla karty graficznej (do 400 milimetrów) lub chłodnicy systemu wodnego z przodu. Wystarczy odkręcić kilka śrub i każda zatoka bez problemu wysuwa się w naszą stronę. Warto wspomnieć, że pod "sufitem" każdego koszyka umieszczono otwory montażowe dla jednego nośnika SSD (2,5 cala), więc w sumie możemy zamontować dwa półprzewodnikowe dyski w tej części obudowy - kolejne dwa miejsca montażowe znajdują się po drugiej stronie tacki płyty głównej, więc powiemy o nich coś więcej za chwilę. Co ciekawe, górny koszyk możemy także zamontować prostopadle do trzech zatok 5,25 cala, dzięki czemu zajmiemy przestrzeń przeznaczoną dla napędów optycznych, ale jednocześnie zwolnimy miejsce dla długiej karty graficznej. Jest to bardzo funkcjonalne rozwiązanie dla wszystkich zwolenników sporego magazynu danych, a jednocześnie wydajnych akceleratorów GPU.

• « pierwsza
• ‹ poprzednia
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• następna ›
• ostatnia »